ΗΜΕΡΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕ ΒΛΕΠΩ;

ΕΝΑΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Και η προσφορά του στρατού στο σχολείο μας συνεχίζεται.......
Σήμερα μας επισκέφτηκε στρατιωτικός οδοντίατρος και μας έδειξε πώς να φροντίζουμε τα δόντια μας και πρώτα απ' όλα πώς να τα βουρτσίζουμε σωστά και μα ποια συχνότητα.

Μας είπε να μην δαγκώνουμε τα μολύβια με τα δόντια και μας έδωσα οδηγίες για γερά δόντια και υγιές στόμα

 Τέλος μας μοίρασε οδοντόκρεμες και οδοντόπαστες.

                                                     ΖΗΤΩ ΤΑ ΓΕΡΑ  ΔΟΝΤΙΑ!!!!!!!!

                                                                                                       Τσολάκη Μαρία

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

4 Οκτωβρίου 















Η μέρα που γιορτάζουν τα ζώα. Μια καλή ευκαιρία να μάθουμε τις ανάγκες τους, την ευθύνη μας απέναντι τους , τα οφέλη μας αλλά και τους κινδύνους από αυτά.
Με μεγάλη μας χαρά δεχτήκαμε, σήμερα, στο σχολείο μας έναν στρατιωτικό κτηνίατρο που μας μίλησε, μας εξήγησε και έλυσε όλες τις απορίες μας σχετικά με τα ζωάκια που τόσο τα αγαπούμε και όλοι λίγο πολύ έχουμε κοντά μας. Ο στρατός που βρίσκεται αυτές τις μέρες στο σχολείο μας λόγω της άσκησής του μας κέρασε και πρωινό!
Τους ευχαριστούμε πολύ όλους !!!!
                                                                                                            Καραγκιοζίδου Δήμητρα

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

παιχνίδια στην αυλή!

Βγάζοντας καραμέλες μέσα από το αλεύρι........

Τρέχοντας με ..... το αβγό στο στόμα!

Τσουβαλιασμένοι ...... για το φινάλε!

http://www.slideshare.net/meniazioga/ss-63125585

μια απίθανη εκδρομή........

Στο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Κοκκινίδη στα Κηπιά της Καβάλας
Ο ίδιος ο κύριος Κοκκινίδης μας εξηγεί πώς φτιάχνει τα ομοιώματα.

Στο λιοντάρι της Αμφίπολης, στο δρόμο για το Αρχαιολογικό Μουσείο.

ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ!!!

Σήμερα παραλάβαμε τη δωρεά σε ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό υλικό από κάποιον ΚΥΡΙΟ του εξωτερικού που έλκει την καταγωγή του από την Νέα Καλλίστη. Ο δωρητής, μας μας βρήκε μέσω της ιστοσελίδας του σχολείου, ήρθε σε τηλεφωνική επικοινωνία μαζί μας, μας είπε ότι συγκινήθηκε πολύ και προσφέρθηκε να καλύψει πιθανές ελλείψεις της μονάδας, με έναν και μόνο όρο! 
Να μην γίνει γνωστό το όνομά του στους συγχωριανούς του!
Σεβαστήκαμε απόλυτα το αίτημα του, ενημερώσαμε τους φορείς για τον ανώνυμο δωρητή μας και  παραλάβαμε έναν υπέροχο προτζέκτορα, δυο σύγχρονα ισχυρά ηχεία και ένα πλήρες σετ μικροφωνικής-καραόκε.
Η ενέργειά του αποτελεί πρότυπο μεγαλοψυχίας, προσφοράς στον συνάνθρωπο και αναδεικνύει το βαθύ του συναίσθημα να αφήσει στο πέρασμά του  ένα κομμάτι ανθρωπιάς.
Τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ!!!!!!! 

ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ

Στη φτωχή την καμαρούλα

που αχνοφέγγει το λυχνάρι

μοναχή της μια γριούλα

πιάνει κουβέντα στο φεγγάρι

"Λαμπρή για μας τους Χριστιανούς

Μπαϊράμι οι Μουσουλμάνοι

Τρανή γιορτή για όλους μας

μα ο νους μας δεν το βάνει"

Τακ τακ ακούγεται σιγά

το χτύπημα στην πόρτα

Τρομάζει η γεροντική καρδιά

θροΐζει σαν τα χόρτα

Δειλά ανοίγει το πορτί

και μένει σαστισμένη

βλέπει την Αϊσέ τη γειτόνισσα

να στέκει δακρυσμένη.

-Μονάχη το Μπαϊράμι μου

δεν θέλω να γιορτάσω

Μόνη κι εσύ, κι είναι Λαμπρή

και είπα να κοπιάσω.

Κι έφερα από το σπίτι μου

το φτωχικό φαϊ μου.

μαζί να το μοιράσουμε

να γιάνει η ψυχή μου.

Χαμογελά η Χριστιανή

της λέει να κοπιάσει

και τρέχει στο σεντούκι της

με βια κάτι να πιάσει.

Κι αμέσως βγάνει δυο αβγά

στα κόκκινα βαμμένα

και τα τσουγκρίζουν και γελούν

παιδιά ευτυχισμένα.

Μόνες φτωχές γερόντισσες

την Άγια τούτη μέρα

Χριστό κι Αλλάχ μονιάσανε

τα κάναν όλα πέρα.

Γιατί η Αγάπη τελικά

είναι αυτή που αξίζει

πέρα από χρώμα και Θεό

αυτή τα πάντα ορίζει.

ομαδική εργασία

Ο ρόλος των γυναικών στην ελληνική επανάσταση

Της Λένως Μπότσαρης

Όλες οι καπετάνισσες από το Κακοσούλι 

όλες την Άρτα πέρασαν, ατα Γιάννινα τις πάνε, 

σκλαβώθηκαν οι ορφανές, σκλαβώθηκαν οι μαύρες, 

κι η Λένω δεν επέρασε, δεν την επήραν σκλάβα. 

Μον πήρε δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια, 

σέρνει τουφέκι σισανέ  κι εγγλέζικα κουμπούρια, 

έχει και στη μεσούλα της σπαθί μαλαματένιο. 

Πέντε Τούρκοι την κυνηγούν, πέντε τζοκανταραίοι. 

«Τούρκοι, για μην παιδεύεστε, μην έρχεστε σιμά μου, 

σέρνω φουσέκια στην ποδιά και βόλια στις μπαλάσκες. 

— Κόρη, για ρίξε τ' άρματα, γλίτωσε τη ζωή σου. 

— Τι λέτε, μωρ' παλιότουρκοι και σεις παλιοζαγάρια; 

Εγώ είμαι η Λένω Μπότσαρη, η αδερφή του Γιάννη, 

και ζωντανή δεν πιάνουμαι εις των Τουρκών τα χέρια».

                                                                                                     Δημοτικό τραγούδι


Στην επανάσταση του 1821 οι γυναίκες από όλη την Ελλάδα ήταν παρούσες και ο ρόλος τους πολύ σημαντικός στην επιτυχία των επιχειρήσεων.
Μερικές από αυτές έδωσαν όχι μόνο τις περιουσίες τους, όχι μόνο τους άντρες και τα παιδιά τους αλλά και την ίδια τους τη ζωή για τον αγώνα για τη λευτεριά.
Μαντώ Μαυρογένους, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, Λένω Μπότσαρη, Τζαβέλαινα είναι μερικές από αυτές που έμειναν στην ιστορία για να τιμούν την Ελληνίδα γυναίκα.
Οι άλλες, οι πολλές, οι άσημες ,η καθεμιά όπως μπορούσε, τροφοδοτούσαν τους αγωνιζόμενους με τρόφιμα,βόλια και ρούχα και πολλές γίναν δημοτικό  τραγούδι πολεμώντας και οι ίδιες δίπλα στους άντρες.
Όλες αυτές με κάνουν περήφανη για δυο λόγους: πρώτον γιατί είμαι Ελληνίδα και δεύτερον γιατί είμαι γυναίκα!
                                                                                                                           Αναστασία Μετγιάζη

Με την ποίηση πολεμάμε το ρατσισμό...

https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRs0KtGEh_nXtwN15Gb_TDeCnARpOz3nhp6tjadNdGwn3uy_1abuQ

Τα αχ πάνω στο φράχτη,
το κλάμα μες στη λάσπη,
πολύχρωμη πολιτεία από πανί,
και πάνω τους μια θλιβερή βροχή.

Διωγμός από το φόβο του πολέμου
όχι άλλη βόμβα, λυπήσου τους, Θεέ μου!
Σακίδιο στην πλάτη, στα χέρια το παιδί,
ανθρώπινο ποτάμι, ελπίδα για ζωή.

Και όλοι οι βολεμένοι, οι Ευρωπαίοι αστοί
συνέδρια οργανώνουν, λύση για να βρεθεί.
Και ζήτω! Ναι! Τη βρήκαν! Τον στήσανε εκεινά!.
Το σιδερένιο φράχτη, και τ΄όνειρο σιωπά....

                                            ομαδική εργασία

φτιάχνοντας χαρταετούς......

Χαρταετός! Ένα παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους ηλικίας 3000 ετών! Πρωτοεμφανίστηκαν στην Κίνα το 1000 πΧ και ήταν κατασκευασμένοι από καλάμια μπαμπού και μεταξωτό ύφασμα.
Στην Ελλάδα ο χαρταετός ήρθε τον 4ο αιώνα πΧ.  Σε αγγείο της εποχής απεικονίζεται κοπέλα να πετάει λευκή σαΐτα (χαρταετό) δεμένη με νήμα. Στο πέρασμα των αιώνων ο χαρταετός χρησιμοποιήθηκε από επιστήμονες για πειράματα φυσικής και μετεωρολογίας καθώς και για στρατιωτικούς σκοπούς ως μέσο παρακολούθησης του εχθρού.
Σήμερα έχει γίνει αντέτι (έθιμο) να πετάμε αετό την Καθαρή Δευτέρα την πρώτη δηλαδή μέρα της νηστείας της μεγάλης Σαρακοστής και έχει ταυτιστεί με τον εορτασμό της Αποκριάς.
                                                                                                                Δήμητρα Σιδερά

Στο Πολεμικό Μουσείο Κομοτηνής

στη ζυθοποιία ΒΕΡΓΙΝΑ

Στην υγειά σας με τσάι του βουνού!

Πώς γίνεται το τσάι;

τσικνοπέμπτη...

Η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (Κρεατινής) ονομάζεται Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη, επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας ή λιώνουν το λίπος από τα χοιρινά και ο μυρωδάτος καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού. Από αυτή την τσίκνα, λοιπόν, έχει πάρει και το όνομά της η Πέμπτη και λέγεται Τσικνοπέμπτη.Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται, όμως, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που επιβίωσαν του Χριστιανισμού. Σύμφωνα με τον λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο, το φαγοπότι και το γλέντι της ημέρας είναι «προσπάθειες για την ευφορία της γης». Στην Κομοτηνή καψαλίζουν την κότα που θα φαγωθεί την επόμενη Κυριακή (της Απόκρεω). Αυτήν την ημέρα τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσσουν δώρα φαγώσιμα. Ο αρραβωνιαστικός στέλνει στην αρραβωνιαστικιά του μια κότα, τον κούρκο, και εκείνη στέλνει μπακλαβά και μια κότα γεμιστή. Όπως λέει κι ο λαός: ο έρωτας περνάει από το στομάχι!

Ελάτε να παίξουμε

"Ελάτε να παίξουμε" μας μας είπαν από το Λαογραφικό Μουσείο του Μορφωτικού ομίλου Κομοτηνής και εμείς πήγαμε. Πήγαμε και δεν το μετανιώσαμε! Περάσαμε τέλεια!
Μάθαμε για τα παιχνίδια που παίζανε τα παιδιά από την αρχαιότητα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, πριν δηλαδή εμφανιστεί το ίντερνετ και οι υπολογιστές και χάσουμε το μέτρο! Παίξαμε ατομικά παιχνίδια όπως το "κουτσό" και ομαδικά σαν το "σπασμένο τζαμί", κατασκευάσαμε τρίλιζες με απλά καθημερινά υλικά και κυρίως καταλάβαμε πως τα παλιά παραδοσιακά παιχνίδια γυμνάζουν το σώμα και το μυαλό!

Δήμητρα Σιδερά